شب ها که خانه بود،کاغذی را در دست می گرفت وعلامت می زد.شبی صدایم زد وگفت:«عیال،این کاغذ را دیده ای؟»گفتم:«نه.چه هست؟»گفت:«نامه عملم است:حساب وکتاب کارهایم!می خواهم بدانم هرروز،دل چند نفر را شکسته ام،با چند نفر خوب بوده ام وچه کارهایی کرده ام.همه این ها را می نویسم .گفتم نشان تو هم بدهم؛شاید دوست داشتی برای خودت درست کنی.»
راضیه رضا پور،آخرین معادله،ص 161.
وقتی معاویه تصمیم گرفت برای ولایتعهدی پسرش یزید بیعت بگیرد، صد هزار درهم برای جعده (همسر امام حسن) فرستاد تا امام را مسموم کند. گفته‌اند حسن بن علی(ع) ۴۰ روز پس از مسموم شدن به شهادت رسید. بنابر نقلی، او وصیت کرده بود کنار قبر پیامبر(ص) دفن شود ولی مروان بن حکم و عده‌ای از بنی امیه مانع این کار شدند. پیکر او در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.
روایات مربوط به فضایل امام حسن(ع) در منابع شیعه و اهل سنت آمده است. او یکی از اصحاب کسا است که آیه تطهیر درباره آنان نازل شد و شیعیان آنان را معصوم می‌دانند. آیه اطعام و آیه مودت و آیه مباهله نیز درباره او و پدر و مادر و برادرش نازل شده است. او دو بار کل دارایی‌اش را در راه خدا بخشید و سه بار نیمی از اموالش را به نیازمندان داد. گفته‌اند به سبب همین بخشندگی‌ها، او را «کریم اهل بیت» خوانده‌اند. او ۲۰ یا ۲۵ بار پیاده به حج رفت.
مجموع سخنان و مکتوبات امام مجتبی و نام ۱۳۸ نفر از کسانی که از او روایت کرده‌اند، در کتاب مسند الامام المجتبی(ع) گردآوری شده است.
اولین شرط برای پاسدار ی از اسلام،اعتقاد داشتن به امام حسین علیه السلام است. هیچ کس نمی تواند پاسداری از اسلام کند درحالی که ایمان ویقین به اباعبداله الحسین علیه السلام نداشته باشد.
اگر امروز ما درصحنه های پیکار می رزمیم واگر امروز ما پاسدار انقلابمان هستیم واگرامروز پاسدار خون شهدا هستیم واگر مشیت الهی براین قرار گرفته که به دست شما رزمندگان وملت ایران،اسلام در جهان پیاده شود وزمینه ظهور حضرت زمان عج الله تعالی فرجهم شریف فراهم گردد به واسطه عشق،علاقه ومحبت به امام حسین علیه السلام است من تکلیف می کنم شما رزمندگان را به وظیفه عمل کردن وحسین وار زندگی کردن ،در زمان غیبت کبری به کسی منتظر گفته می شود وکسی می تواند زندگی کند که منتظر باشد،منتظر شهادت منتظر ظهور امام زمان عج الله تعالی فرجهم شریف است،خداوند امروز از ما همت،اراده وشهادت طلبی می خواهد.
توی پاکت بیل ،یه تکه پارچه قرمز رنگ توجهم را جلب کرد.دویدم وبرداشتمش،گل ها رواز روی آن پاک کردم. جواب سوالم بود؛رویش نوشته بود:«عاشقان شهادت».
به راستی چه چیزی شهداءرا به مقام شهادت رساند؟ 
آیا مقام شهادت دست نیافتنی است؟
هرگز!
خصوصیت مشترک تمام شهداء انجام واجبات وترک محرمات بوده است
پس بسم الله
ماهم می توانیم شهید شویم...
شهید صیاد شیرازی
یادم می آید که ایشان در اتاق کار،روی زمین می نشست و کارهایش را انجام می داد.از این بابت ، احساس کردم که معذب باشد. پیش قدم شدم و رفتم یک صندلی گرفتم؛اما با دیدن آن،بر خلاف انتظار اولیه ام نه تنها شاد نشد،بلکه ناراحت هم شد!گفت :«دنیا آهسته آهسته آدمی را در کام خود می برد.قدم اول را که برداشتی،تا آخر می روی؛پس باید همواره درهمان گام اول باشی».
منبع: طلایه داران نورانتشارات قدس رضوی
