نماز اول وقت
۰۶
آبان
عملیات مسلم بن عقیل (ع)بود.چند شب قبل از عملیات حاجی به خانه آمد،مثل همیشه خاکی وخسته.زمستان بود،حاجی هم به خاطر سینوزیت شدیدی که داشت، سرش به شدت درد می کرد.خودش را آماده نماز خواندن کرد،گفتم: «حالا یه دوش بگیر،یه لقمه غذا بخور ،خسته ای ،بعد نماز بخوان .»نگاه معنا داری به من کردوگفت:«من این همه خودم را به زحمت انداختم که نماز اول وقت بخوانم،حالا تومیگی برم غذا بخورم.»
یادم می آید آنقدر حالش بد بود ودر شرایط جسمی بدی به سر می برد که وقتی نمازش را شروع کرد،کنارش ایستادم تا اگر وسط نماز حالش بد شد وخواست زمین بخورد ،بتوانم اورابگیرم.
برایم جالب بود،با آن حال بد و وضع خراب وسردردی که داشت ،حاضر نشد نماز اول وقت رارها کند وبه باقی امور برسد.«ژیلا بدیهیان»
