-ای انسان!اگر از مال دنیا به دنبال مایحتاج خودهستی،بدان مقدار کمی از مال دنیا نیاز تو را تامین می کند،اما اگر از مال دنیا بیشتر از مایحتاج خود مطلبی ،بدان تمام دنیا هم تورا سیر نخواهد کرد.
-هیات ،چطور ممکن است آنهایی که به بیکاری وتنبلی خوکرده اند،سعادتمند شوند.
-(به خدا توکل کن)،مبادا خودرا همه کاره ی خودت بدانی ،زیرا بسیاری از موفقیت ها در زندگی پیش می آید که انسان هیچ احتمال آنرا نمی دهد.
-آنچه باید بیش از همه زندانی شود،«زبان»است(زیرا اکثر گناهانی راکه انسان مرتکب می شوداز زبان است مانند:غیبت،دروغ،تهمت،مسخره کردن،زخم زبان و...).
- هرکس چهل حدیث مه مردم در دینشان احتیاج دارند،حفظ کندونشر وتعلیم نماید،خداوند اورادر روز قیامت ،فقیه وعالم مبعوث فرماید.
-دوستی دنیا ومحبت خدا هرگز دریک قلب با یکدیگرجمع نمی شود(جمع دنیا وآخرت ،از تیرنگ های نفس است).
-وقتی صدقه از دست صاحبش خارج می شود،به او می گوید:فانی بودم وجودم بخشیدی،کوچک بودم بزرگم نمودی،دشمن بودم دوستم کردی،تاحال تومرا حفظ می کردی ،از این ساعت تا روز قیامت من تورا محافظت می کنم.
«هرکس دوست دارد روز قیامت،برسر سفره های نور بشیندباید ار زائران امام حسین علیه السلام باشد.»
«نزدیکترین حالات بنده به پروردگارش حالت سجده است.»
«یک درهم صدقه دادن از یک روزه مستحبی برتر ووالاتر است.»
